Το παιδὶ με τη φυσαρμόνικα

Θὰ βγῶ στὸν κάμπο νὰ μαζέψω
τὰ πεσμένα φύλλα τοῦ ἥλιου,
νὰ πλάσω τὶς ἀκτίδες του -τοῦτο τὸ καλοκαίρι-,
νὰ πλάσω τὶς ἀκτίδες του σὲ φύλλα γιὰ νὰ γράψω
τὸν οὐρανὸ καὶ τὸ τραγούδι σου, Ἑλληνόπουλο!
Γιατὶ τὸ χῶμα δὲ μὲ φτάνει! Δὲ μὲ φτάνει τὸ αἷμα μου!
Γιατὶ τὰ δάκρια μου δὲ φτάνουνε νὰ πλάσω τὸν πηλό μου!
Τί νὰ τὸ κάνω τὸ σπίτι μου; Ἔξω σὲ τραγουδᾶνε!
Ἔξω μιλοῦν γιὰ σένανε! Δέ μου φτάνει ἡ φωνή μου!
Θὰ τρέξω ἐκεῖ ποὺ σ᾿ ἄκουσα νὰ λὲς «Ὄχι» στὸ θάνατο.
Θὰ τρέξω ἐκεῖ ποὺ πήγαινες σφυρίζοντας ἀντίθετα
στ᾿ ἀστροπελέκι,ἀντίθετα στὴ διαταγὴ
καὶ στὸ γλυκὸ ψωμὶ τῆς γῆς! Ἀντίθετα
στὰ γαλανά σου μάτια ποὺ ἦταν γιὰ τὸν ἔρωτα!
(Νικηφόρος Βρεττάκος) 

Πραγματοποιήθηκε και φέτος η σχολική εορτή της 28ης Οκτωβρίου στο Λύκειο Κροκεών. Υπεύθυνοι της γιορτής ήταν ο μαθηματικός του Λυκείου μας Τριανταφυλλάκος Ανδρέας, και η μαθηματικός του Γυμνασίου  Πιτσιλή- Χατζή Διονυσία . Δόθηκαν οι έπαινοι στους μαθητές που αρίστευσαν την περσινή χρονιά, και αναγνώστηκαν ποιήματα.
Μαθητής του σχολείου διάβασε το παρακάτω κείμενο για τον Ναζισμό

"Ο ναζισμός άλλαξε ριζικά την ανθρωπότητα, οδηγώντας ξανά σε έναν παγκόσμιο πόλεμο: τον δεύτερο. Ο ιδρυτής του ναζισμού, ο Αδόλφος Χίτλερ ήθελε να “αλλάξει” τον κόσμο. Όχι όμως προς το καλύτερο. Θεωρούσε ότι οι Γερμανοί ήταν η ανώτερη φυλή και γι αυτό θα έπρεπε να επικρατήσει στον κόσμο. 

Οι Εβραίοι ήταν ο μεγάλος στόχος του Χίτλερ, που επικαλούνταν ότι θα “καθάριζε τη Γερμανία από τους Εβραίους”. Στην αρχή, τους συγκέντρωναν σε γκέτο, σε γειτονιές δηλαδή απομονωμένες από τον υπόλοιπο πληθυσμό και κλεισμένες με συρματοπλέγματα. Εκεί οι συνθήκες ζωής ήταν άθλιες. Λίγο αργότερα, το ναζιστικό καθεστώς τους στοίβαζε σε βαγόνια τρένου και τους οδηγούσε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου τους βασάνιζαν και τους σκότωναν. Πολλοί, κυρίως παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένοι, άτομα δηλαδή που δεν μπορούσαν εύκολα να δουλέψουν, δολοφονήθηκαν σε θαλάμους αερίων. Τους έλεγαν ότι θα τους κάνουν μπάνιο, τους έπαιρναν τα ρούχα και τους σκότωναν με αέρια. Άλλους τους έκαιγαν σε φούρνους.

Αλλά οι Εβραίοι δεν ήταν οι μόνοι. Τσιγγάνοι, ανάπηροι, ομοφυλόφιλοι και όποιος αντιστεκόταν στο καθεστώς οδηγούνταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. 

Πολλά παιδιά δεν γνώρισαν ποτέ τους γονείς τους. Πολλές οικογένειες ξεκληρίστηκαν. 

Ο Ναζισμός ήταν ένα από τα χειρότερα εγκλήματα της ανθρωπότητας. Δεν υπάρχει εξήγηση για το τι σκέφτονταν οι Ναζί όταν ξεστόμιζαν ότι οι ζωές κάποιων ανθρώπων δεν αξίζουν. Πώς σκέφτονταν άραγε οι άνθρωποι εκείνη την εποχή; Όχι μόνο ο Χίτλερ αλλά κι εκείνοι που τον υποστήριζαν. Πώς γίνεται να μην καταλάβαιναν ότι αν ήμασταν όλοι ίδιοι δεν θα έχει ουσία; Πώς γίνεται να γαληνέψουν οι ψυχές των νεκρών και των βασανισμένων;"